Głodówka-działanie u współczesnego człowieka

Jak wcześniej wspominałem, głodówka w niespotykany sposób poszerza świadomość. Cecha ta tak ceniona w przeszłości, może być współcześnie źródłem problemów zdrowotnych. Po prostu świat uległ dramatycznej przemianie. W XIX wieku nie znano choroby określanej jako katar sienny. Dopiero na początku XX wieku dr Bostoc potrzebował 10 lat by znaleźć 8 osób chorych na nową chorobę którą określił jako gorączka sienna. Do pojawienia się tego typu chorób cywilizacyjnych konieczna była zmiana w konstytucji człowieka. Zmiana  polegająca na tym, że funkcje systemu nerwowego zaczęły dominować, narastać, wręcz kipieć. Żyjemy w stresie, jesteśmy bombardowani codziennie ogromną ilością wrażeń. Gdybyśmy to porównali do stylu życia człowieka z przed stu laty, to przeżycia jakie mamy w ciągu dnia można by było u niego rozciągnąć  na miesiąc. Tak więc współcześnie mamy w sobie dominującą, katabolityczną, (uśmiercającą) funkcję systemu nerwowego. Tak rozrośniętą, że pewnym sensie pasożytuje ona na innych funkcjach (anabolitycznych) organizmu na tyle mocno, że zaczyna być to chorobliwe. Pojawiają się skłonności do chorób wcześniej nie znanych jak też lawinowo  zwiększa się częstość chorób typowych dla tego typu zniekształceń konstytucji. Przykładem może być astma, miażdżyca, neurastenia, ADHD i temu podobne. Podejmując głodówkę, dajemy potężny impuls wymuszający pogłębienie istniejącej dominacji systemu nerwowego. Jeżeli osoba podejmująca głodówkę jest neurasteniczna to istnieje ryzyko, że wniknie do organizmu jakiś proces chorobowy, trudno uleczalny  lub zgoła nie uleczalny. Osoba z dominującym systemem nerwowym jest blada, nadwrażliwa, łatwo marznąca, łatwo męcząca się przy pracy. Tym osobom polecałbym bezpieczniejsze tzw. monodiety. Są to diety w skład których wchodzi wyłącznie jeden rodzaj pokarmu i woda i które mają ściśle określone zadanie do spełnienia. Przykładowo może to być dieta na bazie  prosa, żyta itp.